زبانشناسی اجتماعی
آرزو نجفیان؛ معصومه حقی؛ فاطمه یوسفی راد؛ رضامراد صحرایی
چکیده
با فراگیرشدن ویروس کرونا و اجبار به آموزش مجازی و برخط، تدریس زبان فارسی به غیرفارسیزبانان نیز از این قاعده مستثنی نماند و مدرسان را با چالشهای جدیدی در آموزش وجوه مختلف زبان فارسی مواجه ساخت . یکی از این وجوه، آموزش حروف اضافه بهعنوان مقولههایی چندمعنا بود. در کتابهای آموزش زبان، غالباً معانی این حروف بهصورت فهرستوار ...
بیشتر
با فراگیرشدن ویروس کرونا و اجبار به آموزش مجازی و برخط، تدریس زبان فارسی به غیرفارسیزبانان نیز از این قاعده مستثنی نماند و مدرسان را با چالشهای جدیدی در آموزش وجوه مختلف زبان فارسی مواجه ساخت . یکی از این وجوه، آموزش حروف اضافه بهعنوان مقولههایی چندمعنا بود. در کتابهای آموزش زبان، غالباً معانی این حروف بهصورت فهرستوار ارائه میشود. این مسئله یادگیری آنها را بهویژه در آموزش مجازی دشوار میسازد. درمقابل دستور شناختی به وجود شبکهی معنایی حروف اضافه حول معنی سرنمونی باور دارد. پژوهشگران نخست با استفاده از شبکهی معنایی حروف اضافهی «از، با، به، تا و در»، محتوای درسی برای آموزش برخط این حروف طراحی و سپس براساس نظریهی شناختی چندرسانهای از ابزار ترکیبی چندرسانهای کلامی-تصویری (پویانمایی) استفاده کردند. محتوای تهیهشده با 52 نمونه مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج بررسی آماری نشان داد پیشرفت زبانآموزان معنیدار بوده است و میتوان نتیجه گرفت آموزش حروف اضافه با ابزار پژوهش مؤثر واقع شده است. در پژوهش علاوهبر متغیر سطح زبانی، متغیرهای مداخلهگر اجتماعی سن، جنسیت، ملیت، رشتهی تحصیلی و وضعیت زبانآموز نیز مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد متغیرهای جنسیت، ملیت، رشته و سن دارای تأثیر معنادار بودهاند. در خصوص سایر متغیرها، تأثیر معناداری مشاهده نشد.